slider2
slider3
slider4
slider5
PlayPause
previous arrow
next arrow

Stotteren

Binnen onze praktijk wordt voornamelijk gewerkt met jonge kinderen die (mogelijk) stotteren. Oudere kinderen of adolescenten worden behandeld in samenwerking met of doorverwezen naar een stottertherapeut.

Stotteren bij jonge kinderen tot 6 jaar

Kinderen maken in de leeftijd van 2 tot 5 jaar een periode door waarin de spraak onvloeiend wordt. Deze periode valt samen met de ontwikkeling van de spraak en taal. Deze onvloeiendheden worden ‘normale onvloeiendheden’ genoemd en ze bestaan uit bijvoorbeeld herhalingen van woorden of zinsdelen, stopwoordjes als ‘euh’ en het opnieuw beginnen van een zin. De meeste kinderen merken de onvloeiendheden zelf niet op.

Bij jonge stotterende kinderen komen deze normale onvloeiendheden ook voor. Daarnaast hebben zij een ander soort onvloeiendheden dat meer op stotteren lijkt. Het stotteren begint vaak met de ‘normale onvloeiendheden’ waarbij het kind de eigen onvloeiendheid niet of nauwelijks opmerkt. Daarna wordt het stotteren vaak herkenbaarder, het kind kan op het stotteren gaan reageren en er kunnen gevoelens en gedachten over het stotteren ontstaan. De ontwikkeling kan in een aantal stappen gaan of het kan ook in één keer in volle omvang aanwezig zijn. De twee verschillende onvloeiendheden zijn niet altijd gemakkelijk uit elkaar te houden, maar ouders voelen het echter vaak wel goed aan.

Uit onderzoek komt naar voren dat de kans op herstel het grootst is in de eerste twee jaar nadat het stotteren is begonnen. Tevens laat onderzoek zien dat er met therapie meer kans is dat stotteren overgaat dan zonder therapie. Hoe langer er wordt gewacht met behandelen, hoe kleiner de kans is dat het stotteren nog verdwijnt. Onze praktijk sluit zich aan bij het advies van de Richtlijn Stotteren: zoek zo snel mogelijk hulp van een specialist.

 

Intake
Na aanmelding volgt op korte termijn een intake met ouder(s) en kind. Ouders vertellen daarin over het stotteren van hun kind. Daarna zal de therapeut met het kind een spel doen wat hij/zij leuk vindt om zo het stotteren ook te horen en eventuele reacties daarop van het kind te zien. Samen kunnen we ervoor kiezen in de volgende sessie het kind niet aanwezig te laten zijn. Hierdoor kunnen ouders vrijuit spreken over hun zorgen, kan de therapeut informatie over stotteren geven en wordt er afgesproken op welke manier er verder behandeld wordt.

 

Jonge kinderen

Jonge kinderen (tot 7 jaar) worden met name op een indirecte manier behandeld. Dat houdt in dat de logopedist-stottertherapeut en ouders nauw samenwerken. De ouders worden co-therapeut, zij zijn immers de meeste tijd samen met hun kind. De logopedist geeft ouders informatie en leert ze bepaalde vaardigheden. Op afgesproken tijden kunnen de ouders thuis met hun kind aan de slag. Ze bespreken dit steeds met de logopedist. Doorgaans wordt er wekelijks afgesproken.

 

Keuze
In Nederland zijn twee therapieën gangbaar voor kinderen onder 6 jaar: het Lidcombe Programma en therapie op basis van het Verwachtingen en Mogelijkheden Model / Demands and Capacities Model (DCM). Zowel bij Lidcombe als bij DCM is het van belang dat gekeken wordt welke elementen van de therapie voor dit kind goed werken. Bij beide therapieën is het de bedoeling dat het kind zoveel mogelijk vloeiend spreken ervaart. De vloeiende spraak slijt in en het stotteren verdwijnt naar de achtergrond. Ouders en logopedist kiezen samen voor één van de twee methodes.

De logopedist zal door onderzoek doen naar de factoren die het stotteren beïnvloeden. Als er gekeken is naar de ontwikkeling van het stotteren en in welke fase het stotteren zich bevindt, wordt er een plan gemaakt waarbij niet alleen het kind, maar ook de ouders/verzorgers betrokken zijn. Soms bestaat de begeleiding uit indirecte therapie, waarbij de omgeving van het kind voorlichting en adviezen krijgt. Het kind kan ook zelf direct behandeld worden, maar niet zonder medewerking van zijn omgeving.
Binnen onze praktijk wordt voornamelijk gewerkt met jonge kinderen die (mogelijk) stotteren. Oudere kinderen of adolescenten worden behandeld in samenwerking met of doorverwezen naar een stottertherapeut.
Als u twijfelt of er bij u kind sprake is van normale-nietvloeiendheden of beginnend stotteren, kunt u de Screeningslijst Stotteren invullen op de site van de Nederlandse Federatie stotteren: www.stotteren.nl.

Via deze link vind u verdere algemene informatie over stotteren.